Tamen, el hungara vidpunkto la itala kaj la franca estas sufiche similaj, kaj ghenerale la hind-europaj lingvoj multe intersimilas. Sufichas lerni po unu latinidan, ghermanan kaj slavan lingvojn, kaj oni jam ekhavas bazan komprenon de la europa plejparto. (Nu, restas krome la baltaj, la keltaj, la greka, la albana,,,

?

amike

István Ertl?

Nun eblas spekti la funebran ceremonion de Renato, kun ?iuj filmetoj aldonitaj en la ?ustaj momentoj.?

E? se vi jam vidis la ceremonion, kiam ?i okazis, nun eblas spekti la filmitajn oma?ojn, kiuj ne funkciis dum la ceremonio mem. Estas anka? du pliaj kantoj verkitaj a? tradukitaj de Renato, unu kun tre belaj aldonitaj fotoj.

Dankon al Anthony Bodineau, kiu redaktis la fu?an registra?on, kaj al Luis Obando kaj Fernando Maia, kiuj zorgis pri ?ia aperigo en UEAviva.

Kore,

Anna

--

Anna Lowenstein
22 St Pancras Court

High Road

London N2 9AE

UK
Tel: 00-44-(0)20 8444 2018

? ? ? 0794 313 7891
anna.lowenstein@...

Saluton, karaj!

(Mi iom korektas la mistajpojn en la citita teksto por faciligi la komprenon.)

Am 13.03.25 um 08:09 schrieb Stefan MacGill via :

Karaj!

Mi komentos nur la unuan parto de la mesagho: 'Esperanto estas facila lingvo'. Veras, ke ghi estas relative pli facila ol naciaj lingvoj por atingi la kapablon uzi la lingvon por bazaj celoj - chu idealismaj, chu sociaj chu pro la fascineco pri nia unika lingvo.

Fakte, Esperanto estas multe pli rapide lernebla ol aliaj lingvoj. Okazis jam multaj lernejaj eksperimentoj, la? kiuj ?is proksimume 600 horoj da lernado de alia lingvo (tiukaze la franca por italaj lernejanoj) la sama nivelo en Esperanto estas atingebla en kvarono de la tempo (do ?i-kaze 150 horoj).?

Ni ne scias ion tute precizan pri la posta tempo - do ?u la nivelo de 2000 horoj de lingvo kiel la franca estas atingebla per 500 horoj de Esperanto a? pli. Sed eblas supozi, ke por la 1400 aldonaj horoj (de 600 ?is 2000) en Esperanto oni bezonas ion inter kvarono kaj duono (tio pro la malpli multaj lernendaj radikoj); ni prenu proksimume trionon. Do supozeble la nivelo de 2000 horoj de la franca (a? simila lingvo) estas atingebla per proksimume 150 + 500 ~ 650 horoj (?iukaze tre ver?ajne io inter 500 kaj 1000).

La efiko de la pli granda facileco de Esperanto estas, ke (por multaj okcidente?ropanoj) kurso de 50 ?is 100 horoj en nacia lingvo atingas proksime la nivelon A1 de la e?ropa referenckadro; tio ne sufi?as por facile memstare plulerni. En Esperanto per 50 ?is 100 horoj oni atingas la nivelon B1 ?is B2 kaj tio jes bone sufi?as por memstare plulerni, simple el la praktiko. (Iom da posta polurado en progresanta kurso helpos.)

Tio estas grava ero de la grandega diferenco de Esperanto al aliaj lingvoj.

Sed entute facila ghi NE estas!
Se ghi tiom simplus, kial ni havis tra dudeko da jaroj postmagistrajn studojn en Poznano? Same en brazilaj kaj chinaj universitatoj.

Por profundi?i en lingvistiko k.s.

Se oni volas praktiki la lingvon en alta nivelo, ghi ja NE estas facila! Tion mi pretendis en 2015 en la itala kongreso en Fai della Paganella.

Nu, multe pli facila ol ?iu nacia lingvo, kiun mi lernis a? pri kiu mi a?dis.

Homoj ne venas al Esperanto signife pro ghia facileco!

Se Esperanto ne havus tiun apartan econ esti multe pli facila ol aliaj lingvoj, mi supozeble ne eklernus Esperanton. Tio vere fascinis min, post lernado de la franca, latina, malnovgreka kaj angla.

Ni tre konsciu, ke homoj venas al Esperanto (kaj restas ?e ?i) pro tre multaj ka?zoj kaj motivoj.
Homoj malsamas, ilia fono malsamas, iliaj ?atoj malsamas - kaj iliaj motivoj por interesi?i pri Esperanto anka? malsamas.
(Estas same pri ekzemple elekto de partio; kelkaj vo?donas pro la ?efkandidato, aliaj pro la loka kandidato, pliaj pro vizito de afabla partia varbanto, iuj pro la entuziasmo de amiko ktp. Iuj pro la programo kaj iuj pro tio, ke el la anta?a programo la partio vere realigis ion :)

La solvo por ni estas, ke ni prefere elprovu ?e la celpubliko diversajn argumentojn. Kelkaj entuziasmas kaj reagas pro unu, aliaj pro alia argumento. Tiel faras multaj varbantoj de plej diversaj produktoj kaj servoj.

Ili venas pro la menciitaj kialoj. La facileco ja ludas rolon en la ekvacio 'chu inda lerni kaj uzi la lingvon?? Ili pesas la facilecon kontra? la praktika utilo.

Certe homoj iom vidas tiujn du flankojn de balancilo. Sed ne nur. Iuj simple eklernas Esperanton, ?ar la ideo en si mem estas fascina, e? fascinega, io komplete nova:

Ne nur transpreni lingvan strukturon, tia kia ?i hazarde evoluis dum jarmiloj. Anstata?e Zamenhof mem aktive kreis bazon de lingvo la? principoj troveblaj en la aliaj, historie evoluintaj lingvoj - sed kun multe malpli da reguloj kaj sen esceptoj. Kaj homoj akceptis tion, uzis la bazon kaj faris lingvon el ?i. Jen io neniam anta?e okazinta en tiom granda skalo kaj kun tia disvasti?o kaj centmiloj da parolantoj. Kompleta nova?o de la homa historio! Mi simple volis satigi mian scivolemon, mi volis scii, pri kio temas, ?u tio vere funkcias, ?u veras, ke tiom malmulte oni lernas kaj tamen sukcesas interparoli, ?u eblas esprimi ?ion ajn en tiu konscie kreita lingvo, verki librojn, legi kaj ?ui librojn kaj poemojn ktp.

Dum jarmiloj homoj simple uzis la lingvojn, tiaj kiaj ili hazarde estis evoluintaj. Por internacie interparoli necesis investi multegan tempon por lerni pri ?iuj malregulecoj ktp. Kaj jen estis tiuj geniuloj, Schleyer kaj poste Zamenhof - li pli sukcesa ol la unua - kiuj disbatis la regulo-staplojn kaj kreis novajn multe pli simplajn kaj klarajn. Brila evoluo de la homara historio!

Post la eklernado mi trovis agrablajn homojn, kun kiuj mi povis post malpli ol 20 lernohoroj jam konversacii. Do mi restis.

Poste mi konstatis, kiujn grandegajn konsekvencojn la principoj de Esperanto havas. Mi rajtis paroli pri arbejo kaj herbaro - kaj oni ne povis diri, ke mal?ustas, nur ke oni tiel kutime ne diras. Post kelkaj jaroj mi konstatis, ke mia nivelo superis tiun de ?iuj miaj aliaj fremdlingvoj. Mi konstatis, ke Esperanto kondukis min al multegaj landoj, kiujn kun la naciaj lingvoj mi anta?e ne vizitis; preska? ?iuj landoj de E?ropo. Mi konstatis, ke en la Esperanto-rondoj kunvenas homoj el tre multaj landoj (dum en mia ofta ferilando Francio estis kutime ?efe francoj; tute bele, sed malpli varie). Mi konstatis, ke la originalan literaturon de Esperanto kreas homoj el tre multaj lingvoregionoj kaj landoj - kaj tiun de la angla a? franca kreis preska? nur denaskuloj de tiuj lingvoj (kiuj do prezentas ?efe la mondobildon lernitan kaj spertitan en siaj regionoj). Ankora? iom pli poste mi lernis, ke la? studoj la anglan sciencan literaturon kreas je 80 % angladenaskuloj, dum kompreneble en Esperantujo ?iuj havas multe pli similan eblecon krei sciencajn tekstojn.

?io ?i estas konsekvencoj de la relativa facileco de Esperanto.
Mi tial kredas, ke ?i estas vere esenca. Mi anka? kredas, ke multaj interesitoj kaj eklernintoj tion komprenas kaj ?atas.

Beda?rinde, multaj elektas naciajn lingvojn, Ja pli malfacilaj, sed multe pli utilaj.

Estas normala afero, ke novan aferon akceptas nur eble 1 ?is 2 procentoj de la celpubliko. ?iu varbisto kaj surmerkatigisto tion konscias. Oni jubilas pri tiuj, kiuj akceptas la novan aferon - oni neglektas tiujn, kiuj ne.

Anka? pri Esperanto: Prelegu pri Esperanto en gimnazio al kelkaj klasoj - kaj konstatu, ke inter cent lernejanoj almena? du serioze interesi?os pri Esperanto. Ke ni ne jam atingis rilaton de 2 al 100 kompare kun la angla, tio estas simple efiko de nia mallaboremo, de nia erara ?paremo (indas elspezi proksimume 5 % de niaj bu?etoj por varbado al kursoj) kaj de nia kontra?staro doni decajn honorariojn kaj salajrojn al tiuj homoj, kiuj enga?i?as por la disvastigo de Esperanto.

Krome mi kontentas pri ?iu homo, kiu lernas alian lingvon ol Esperanton. Tio montras al tiu homo, kiom komplika tiu lingvo estas. Krome tiu homo lernas multon, kio helpos ?e ebla posta lernado de Esperanto. Indas glorigi la instruistojn de la aliaj lingvoj - ili transprenas la duonon de la instrulaboro, kiu necesas, kiam homo lernas Esperanton kiel unuan lingvon :-D

Amike

Lu

Saluton, karaj!

(Mi iom korektas la mistajpojn en la citita teksto por faciligi la komprenon.)

Am 13.03.25 um 08:09 schrieb Stefan MacGill via :

Karaj!

Mi komentos nur la unuan parto de la mesagho: 'Esperanto estas facila lingvo'. Veras, ke ghi estas relative pli facila ol naciaj lingvoj por atingi la kapablon uzi la lingvon por bazaj celoj - chu idealismaj, chu sociaj chu pro la fascineco pri nia unika lingvo.

Fakte, Esperanto estas multe pli rapide lernebla ol aliaj lingvoj. Okazis jam multaj lernejaj eksperimentoj, la? kiuj ?is proksimume 600 horoj da lernado de alia lingvo (tiukaze la franca por italaj lernejanoj) la sama nivelo en Esperanto estas atingebla en kvarono de la tempo (do ?i-kaze 150 horoj).?

Ni ne scias ion tute precizan pri la posta tempo - do ?u la nivelo de 2000 horoj de lingvo kiel la franca estas atingebla per 500 horoj de Esperanto a? pli. Sed eblas supozi, ke por la 1400 aldonaj horoj (de 600 ?is 2000) en Esperanto oni bezonas ion inter kvarono kaj duono (tio pro la malpli multaj lernendaj radikoj); ni prenu proksimume trionon. Do supozeble la nivelo de 2000 horoj de la franca (a? simila lingvo) estas atingebla per proksimume 150 + 500 ~ 650 horoj (?iukaze tre ver?ajne io inter 500 kaj 1000).

La efiko de la pli granda facileco de Esperanto estas, ke (por multaj okcidente?ropanoj) kurso de 50 ?is 100 horoj en nacia lingvo atingas proksime la nivelon A1 de la e?ropa referenckadro; tio ne sufi?as por facile memstare plulerni. En Esperanto per 50 ?is 100 horoj oni atingas la nivelon B1 ?is B2 kaj tio jes bone sufi?as por memstare plulerni, simple el la praktiko. (Iom da posta polurado en progresanta kurso helpos.)

Tio estas grava ero de la grandega diferenco de Esperanto al aliaj lingvoj.

Sed entute facila ghi NE estas!
Se ghi tiom simplus, kial ni havis tra dudeko da jaroj postmagistrajn studojn en Poznano? Same en brazilaj kaj chinaj universitatoj.

Por profundi?i en lingvistiko k.s.

Se oni volas praktiki la lingvon en alta nivelo, ghi ja NE estas facila! Tion mi pretendis en 2015 en la itala kongreso en Fai della Paganella.

Nu, multe pli facila ol ?iu nacia lingvo, kiun mi lernis a? pri kiu mi a?dis.

Homoj ne venas al Esperanto signife pro ghia facileco!

Se Esperanto ne havus tiun apartan econ esti multe pli facila ol aliaj lingvoj, mi supozeble ne eklernus Esperanton. Tio vere fascinis min, post lernado de la franca, latina, malnovgreka kaj angla.

Ni tre konsciu, ke homoj venas al Esperanto (kaj restas ?e ?i) pro tre multaj ka?zoj kaj motivoj.
Homoj malsamas, ilia fono malsamas, iliaj ?atoj malsamas - kaj iliaj motivoj por interesi?i pri Esperanto anka? malsamas.
(Estas same pri ekzemple elekto de partio; kelkaj vo?donas pro la ?efkandidato, aliaj pro la loka kandidato, pliaj pro vizito de afabla partia varbanto, iuj pro la entuziasmo de amiko ktp. Iuj pro la programo kaj iuj pro tio, ke el la anta?a programo la partio vere realigis ion :)

La solvo por ni estas, ke ni prefere elprovu ?e la celpubliko diversajn argumentojn. Kelkaj entuziasmas kaj reagas pro unu, aliaj pro alia argumento. Tiel faras multaj varbantoj de plej diversaj produktoj kaj servoj.

Ili venas pro la menciitaj kialoj. La facileco ja ludas rolon en la ekvacio 'chu inda lerni kaj uzi la lingvon?? Ili pesas la facilecon kontra? la praktika utilo.

Certe homoj iom vidas tiujn du flankojn de balancilo. Sed ne nur. Iuj simple eklernas Esperanton, ?ar la ideo en si mem estas fascina, e? fascinega, io komplete nova:

Ne nur transpreni lingvan strukturon, tia kia ?i hazarde evoluis dum jarmiloj. Anstata?e Zamenhof mem aktive kreis bazon de lingvo la? principoj troveblaj en la aliaj, historie evoluintaj lingvoj - sed kun multe malpli da reguloj kaj sen esceptoj. Kaj homoj akceptis tion, uzis la bazon kaj faris lingvon el ?i. Jen io neniam anta?e okazinta en tiom granda skalo kaj kun tia disvasti?o kaj centmiloj da parolantoj. Kompleta nova?o de la homa historio! Mi simple volis satigi mian scivolemon, mi volis scii, pri kio temas, ?u tio vere funkcias, ?u veras, ke tiom malmulte oni lernas kaj tamen sukcesas interparoli, ?u eblas esprimi ?ion ajn en tiu konscie kreita lingvo, verki librojn, legi kaj ?ui librojn kaj poemojn ktp.

Dum jarmiloj homoj simple uzis la lingvojn, tiaj kiaj ili hazarde estis evoluintaj. Por internacie interparoli necesis investi multegan tempon por lerni pri ?iuj malregulecoj ktp. Kaj jen estis tiuj geniuloj, Schleyer kaj poste Zamenhof - li pli sukcesa ol la unua - kiuj disbatis la regulo-staplojn kaj kreis novajn multe pli simplajn kaj klarajn. Brila evoluo de la homara historio!

Post la eklernado mi trovis agrablajn homojn, kun kiuj mi povis post malpli ol 20 lernohoroj jam konversacii. Do mi restis.

Poste mi konstatis, kiujn grandegajn konsekvencojn la principoj de Esperanto havas. Mi rajtis paroli pri arbejo kaj herbaro - kaj oni ne povis diri, ke mal?ustas, nur ke oni tiel kutime ne diras. Post kelkaj jaroj mi konstatis, ke mia nivelo superis tiun de ?iuj miaj aliaj fremdlingvoj. Mi konstatis, ke Esperanto kondukis min al multegaj landoj, kiujn kun la naciaj lingvoj mi anta?e ne vizitis; preska? ?iuj landoj de E?ropo. Mi konstatis, ke en la Esperanto-rondoj kunvenas homoj el tre multaj landoj (dum en mia ofta ferilando Francio estis kutime ?efe francoj; tute bele, sed malpli varie). Mi konstatis, ke la originalan literaturon de Esperanto kreas homoj el tre multaj lingvoregionoj kaj landoj - kaj tiun de la angla a? franca kreis preska? nur denaskuloj de tiuj lingvoj (kiuj do prezentas ?efe la mondobildon lernitan kaj spertitan en siaj regionoj). Ankora? iom pli poste mi lernis, ke la? studoj la anglan sciencan literaturon kreas je 80 % angladenaskuloj, dum kompreneble en Esperantujo ?iuj havas multe pli similan eblecon krei sciencajn tekstojn.

?io ?i estas konsekvencoj de la relativa facileco de Esperanto.
Mi tial kredas, ke ?i estas vere esenca. Mi anka? kredas, ke multaj interesitoj kaj eklernintoj tion komprenas kaj ?atas.

Beda?rinde, multaj elektas naciajn lingvojn, Ja pli malfacilaj, sed multe pli utilaj.

Estas normala afero, ke novan aferon akceptas nur eble 1 ?is 2 procentoj de la celpubliko. ?iu varbisto kaj surmerkatigisto tion konscias. Oni jubilas pri tiuj, kiuj akceptas la novan aferon - oni neglektas tiujn, kiuj ne.

Anka? pri Esperanto: Prelegu pri Esperanto en gimnazio al kelkaj klasoj - kaj konstatu, ke inter cent lernejanoj almena? du serioze interesi?os pri Esperanto. Ke ni ne jam atingis rilaton de 2 al 100 kompare kun la angla, tio estas simple efiko de nia mallaboremo, de nia erara ?paremo (indas elspezi proksimume 5 % de niaj bu?etoj por varbado al kursoj) kaj de nia kontra?staro doni decajn honorariojn kaj salajrojn al tiuj homoj, kiuj enga?i?as por la disvastigo de Esperanto.

Krome mi kontentas pri ?iu homo, kiu lernas alian lingvon ol Esperanton. Tio montras al tiu homo, kiom komplika tiu lingvo estas. Krome tiu homo lernas multon, kio helpos ?e ebla posta lernado de Esperanto. Indas glorigi la instruistojn de la aliaj lingvoj - ili transprenas la duonon de la instrulaboro, kiu necesas, kiam homo lernas Esperanton kiel unuan lingvon :-D

Amike

Lu

Kore

Stefan MacGill

Respondecoj en UEA: Landa Agado, AMO, EKO, Canuto.

Respondecoj en ILEI: Loka kaj landa agado, Juna amiko.

On Thu, Mar 13, 2025 at 7:49?AM Jens Stengaard Larsen via <jens_s_larsen=[email protected]> wrote:

La unua pa?o estas kompreni ke Esperanto ne estas facila. Lerni la lingvon mem estas surprize facile, sed tiam oni devas akcepti la konsekvencojn de ?ia ekzisto. Por tio necesas frakasi la normalan bildon de lingvo kaj de internaciaj rilatoj kaj anstata?igi ?in per io nova. Ne estas strange se homoj hezitas anta? tia taskego, sed UEA devus esti loko kie eblus almena? diskuti?la defiojn.

Por komenci tiun diskuton, la? mi, necesas rangigi niajn ne?tralecojn. Tio kio povas detrui mondbildojn, estas nia?nacia?ne?traleco, kaj tio kio malhelpas tiun detruon estas nia politika?ne?traleco. Se la nacia ne?traleco havus prioritaton super la politika, tiam io povus komenci movi?i. La politika ne?taleco estas pasiva kaj tenas nin ekster disputoj kiuj ne koncernas nin, sed la nacia ne?traleco devus sproni nin al tre aktiva, e? ofensiva internaciismo.

--
Lu Wunsch-Rolshoven
UEA, komunikado
Tel. 0173 162 90 63 kaj 0151 2891 3686
Aus dem Ausland / El eksterlando +49 - 173 162 90 63, +49 - 151 2891 3686