[Tion ?i mi jam sendis en la?nome alitema fadeno kies diskuto drivis ?i-temen. Permesu ke mi ?in sendu anka? en fadeno nomata ?uste la? la ene-diskutata temo.

?

---

?

Mi devas konfesi ke impresas min absurde la aserto ke Esperanto ne estas facila.

?

Provinte pasintece lerni la lingvojn italan kaj hispanan, kaj tute malsukcesinte pri tiuj provoj, mi senrevi?is kaj senkura?igis pri la tuta afero lingvo-lernado.? Tiam mi trovis Esperanton; kaj ?an?i?is ?io.

?

En Esperanto mi progresis rapide, atinginte en ?i, post jaro de memlernado, nivelon pli avancintan ol la niveloj kiujn mi atingis en la itala post sep jaroj de studado lerneja/universitata, kaj en la hispana post kvin jaroj de studado de lernolibroj kaj malgra? la ?iutaga a?dado de tiu lingvo en mia hejmurbo.

?

Kial? ?Sole pro la facileco de Esperanto.

?

Sed precize kiel Esperanto facilas? ?La? mi, ?efe per sia reguleco. ?Tio estas la donaco grandega (vere grandegegega) de Zamenhof.

?

La malsukcesoj miaj ?e la provoj lerni la lingvojn italan kaj hispanan okazis pro la multaj tiulingvaj negregula?oj ?— pli precize: pro la nekapablo ?e mi cerbo por pritrakti la multajn tiulingvajn negregula?ojn. ?Pri ?iu el tiuj lingvoj, mi posedis (kaj ankora? posedas) grandan vortstokon; sed tiujn lingvojn mi ne kapablas fakte uzi, pro la granda konfuzo mia pri la ?ustaj verboformoj.

?

Frapa estas unu tiurilata ekzemplo de mi tre bone memorata. ?Iun fojon mi revidis konaton post longa tempo, eble post multaj monatoj. ?Mi kaj li anta?e emis ofte interkonversacii, a?, pli trafe, interkonversacia?i; barakte parola?is la hispanan mi kaj la anglan li, kaj ni ofte priridis niajn propriajn nekapablojn ?iu en la lingvo de la alia.

?

Nu, ?e la rea ekvido, mi tiam ekpensis krii "Ho, vi jam revenis!" ?Mi konis la hispanan verbon "volver", kiu egalas al "reveni"; sed kiel ?uste konjugacii tiun verbon en la ta?ga tenso, pri tio mi havis neniun ideon. ?Tial mi povis diri nenion; mi povis saluti tiun konaton nur per man?vingo.

?

Tiu anekdoto reliefigas la tutan problemon ?e la lernado de ajna etna lingvo: por uzi la koncernan lingvon, ne sufi?as havi vortstokon grandan.? Postulata estas multego da kono aldona.

?

La afero ?e Esperanto estas tute alia; ?e ?i, ?iu verbo konjucacii?as sammaniere! ?Kia ?ojo! ?Tiun konjucacio-skemon oni do lernu unufoje, je la eko, kaj uzu por ?iam. ?Ke estu neniam preterrigardata kaj neniam subtaksata la rimarkinda efiko de tiu belega nialingva trajto. ?Pro tiu ege helpa trajto, lernanto ja povas profite dedi?i praktike ?iom el sia tempo kaj el sia energio al la akiro de vortoj, fidante pri la valido universala de la konjucacio-skemo.

?

Sole pro tio —? sole pro tiu facileco kiu ja certe kaj sendube karakterizas Esperanton — ?mi povis fari?i unue dulingvulo kaj poste alt-nivelulo.

?

Do bonvolu ne dubi la facilecon de Esperanto. ?Por allogi novajn lernantojn, tiun nialingvan trajton ni devus plejeble la?te trumpeti.

Tiu aserto impresas min absurde; kaj ?i impresas min kiel absurda.

?

Ajnaokaze, sen Esperanto mi estus unulingvulo, ?ar mi havas la kapablon lerni ?is flueco neniun etnan lingvon. Sed mi ja havas la kapablon lerni ?is flueco Esperanton.

?

Tial konstatita estas tio, ke Esperanto ne nur pli facilas ol aliaj lingvoj sed facilas entute, tiel ke ?i (unike inter la tutmonda lingvaro) ellerneblas fare de homoj havantaj neniom da talento pri la lingvo-lernado.

?

?

Tiu aserto impresas min absurde; kaj ?i impresas min kiel absurda.

?

Ajnaokaze, sen Esperanto mi estus unulingvulo, ?ar mi havas la kapablon lerni ?is flueco neniun etnan lingvon. Sed mi ja havas la kapablon lerni ?is flueco Esperanton.

?

Tial konstatita estas tio, ke Esperanto ne nur pli facilas ol aliaj lingvoj sed facilas entute, tiel ke ?i (unike inter la tutmonda lingvaro) ellerneblas fare de homoj havantaj neniom da talento pri la lingvo-lernado.

?

?