Bonvenon en Kvakera Esperanto Societo.
Char mia/nia amiko Benito en Dresdeno jhus tradukis ekumenan poemon el la germana, ni donacas ghin a vi kaj al la grupo:
?
Mia kredo
?
Mi kredas, ke regas super la planedo
Alta, sa?a, nekomprenebla spirito,
Mi kredas, ke oni ?in dece adoru
Sed mi ne scias, kiel oni ?in gloru.
?
Ne kredas mi, ke dogmemo senkritika
Al la plejalta estas honoro digna,
?i ja nin, la elpolva?a teridaro,
Ne liberigas de miso kaj eraro.
?
Pro tio mi ne kredas, ke anta? Dio
Konfesantoj de Korano kaj Talmudo
Ol dis?iploj de Kristo malpli valoras;
Ili malsamas, sed ja ?iuj adoras!
?
Mi ne kredas, se fanfaronas misfido,
Ke igas nin sole nur la kristokredo
Savotaj! se instruas la tenebruloj:
“Damnitaj estu ?iuj malsampensuloj!”
?
Tion ?i neniam predikis Jesuo,
Kiu sin oferis por sia instruo;
Tion fakte – al la Mesio hosana –
Neniu a?dis el lia bu?o sa?a!
?
Li instigis al mildeco kaj indulgo,
Al lia instruo fremdis persekuto;
Li instigis ami homojn sen distingo,
Pardonis al feblulo kaj malamiko.
?
Mi kredas je la spirita resurekto,
Ke, kiam ?iri?as la vivofadeno,
Pli animpure ni nin vidos trans morto,
Mi kredas kaj esperas! tamen sen certo.
?
Transe, mi kredas, mi satigos sopiron,
Kiu cise al koro ka?zas torturon,
La vero, mi kredas, riveli?os transe
Al spirito, kiu vualatas cise. –
?
Spite al la misekzegezula gildo
Mi kredas firme, ke por surtera vivo,
Du belajn trezorojn al mi donis Dio,
Unu estas koro, alia racio.
?
La dua instruas ?e decida takso,
Kion mi konsideru devo kaj rajto,
La unua pro frat-?ojo batojn sentas,
Kaj ne malpli varme, se frato suferas!
?
Tial mi volas praktiki kun fervoro,
Kion mi konsideras rajto kaj vero,
Volas ami ?iujn homojn kvaza? frato,
?e Belto, ?e Hudsono kaj Ganga strando.
?
Konsoli kaj kontribui al bonfarto
Estu ?iatempe mia pleja tasko,
Per agoj mi kredas honori la? indo
Kion mi kaj ili rekonas kreinto.
?
Kiam mi eliros el profunda kripto
Anta? la viza?on de la Mondju?isto,
Miajn agojn li tiam severe pesos,
?u anka? kredon? Ne, tion mi ne kredas.
?
Prehomaranisma poemo “Mia kredo”
(el la germana tradukis Beno?t Philippe)
?
Se esperantistoj a?das la nomon de la germana urbo Konstanz (Konstanco), ili ofte faras asocion a? kun la bohema reformisto de la katolikismo, Johano Huso (1369-1415), kiun tie la katolika eklezio la? koncilia decido kondamnis al brulmorto sur ?tiparo, a? kun la germana katolika pastro Johano Marteno Schleyer (1831-1912), kiu kreis en 1879 Volapukon. Alia interesa fakto estas, ke anka? en Konstanco agis katolika ekleziulo el Dresdeno, kiu jam anta? Zamenhofo esprimis ideojn, kiuj havas frapantan similecon kun la homaranismo. Tion atestas ekzemple lia ?i-suba poemo “Mein Glaube” (Mia kredo). Tiu sacerdoto nomi?is Ignaz Heinrich von Wessenberg (1774-1860).
Wessenberg estis episkopa vikario de la diocezo de Konstanco de 1802 ?is 1817. En la jaro 1817 la kapitulo de la Konstanca katedralo elektis lin dioceza administranto. Tiu elekto ne estis konfirmita de la Roma kurio. Li tamen administris la diocezon ankora? ?is ?ia malfondo far la Roma kurio en la jaro 1827.
En Wessenberg sin interligis multaj ideoj de la klerismo kun profunda persona pieco. Li havis amikajn rilatojn kun la fama pedagogo Johann Heinrich Pestalozzi (1746-1827), kiu forte influis lin. ?e la Viena Kongreso de 1814 Wessenberg pledis por fondo de katolika nacia eklezio kun propra primaso, sen rompi la rilatojn kun la Roma eklezio.
Per fundamentaj reformoj li provis stimuli edukadon kaj sciencan klerecon de la pastraro en la diocezo de Konstanco. Samtempe li klopodis doni novan formon al diservo kaj animzorgado. Tial li iniciatis uzadon de la nacia lingvo ?e partoj de la diservo kaj de la sakramentoj. Li kontra?is al troa sanktul-adorado kaj pilgrimadoj. Li vidis en la Sankta Skribo la fonton de a?tenta pieco kaj de kristana vivo, kaj tial provis rekonduki la kredantojn al legado de la Biblio. Li pledis anka? por abolo de la trudcelibato de la sacerdotoj. Liajn reformojn bonvenigis vastaj rondoj de la ekleziularo kaj de la popolo. Ilia influo estas rimarkebla ?is hodia? kaj kontribuis post 1870 al fondi?o de multnombraj malnovkatolikaj parokoj sur la teritorio de la eksa diocezo de Konstanco, kiu etendi?is de Freiburg (Friburgo en Brisgovio) ?is Ulm? (Ulmo) kaj de Stuttgart (Stutgarto) ?is Bern (Berno).
Romfideluloj, precipe Jezuitoj, forte batalis kontra? Wessenberg, suspektis kaj kalumniis lin ?e la Roma kurio. Post la malfondo de la diocezo de Konstanco, Romo malakceptis lian elekton je episkopo de la nove establita diocezo de Friburgo en Brisgovio.
En la jaro 1827 Wessenberg retiri?is el ?ia ofico en privatan vivon. Li publikigis multnombrajn librojn, interalie poemojn kaj Historion de la reformkoncilioj en la 15-a kaj 16-a jarcentoj. Li fondis karitatajn kaj kulturajn entreprenojn en Konstanco, kie li mortis en la jaro 1860 – 15 jarojn anta? ol la inventonto de Volapuko eklo?is tuj apud la sama urbo, en la vila?o Litzelstetten.
Beno?t Philippe
?
?
Saluton Petro kaj dankon pro via mesa?o.
Ne, ni neniam renkonti?is, mi estis lastatempa membro de la Yahoo-Grupo kaj kiam mi vidis, ke ?i tiu nova grupo anstata?as ?in, mi ali?is tuj.
Mi ekkonis Kvakerismon kaj Esperanton danke al la retejo KES de Noos, kiu estas tre bone farita.
Mi nun estas ?e la Asembleo de Francio kaj mi faras Esperanto-kursojn interrete per Duolingo sed mi estas komencanto ...
Ne, mi ne iros al Belfasto ?ar pro mia a?o kaj miaj sanproblemoj mi ne plu voja?as.
Mi lo?as en Lille en la Nordo de Francio sed mi devenas de Finistère kaj pli precipe de ?le Molène, ?e Brest.
Mi profitas la okazon por saluti la aliajn membrojn de la grupo (mi ne trovis la liston en la retejo, mi pensas, ke estos balda?).
Mi esperas partopreni en ?i tiu grupo kaj mi dankas vin Petro, ke li bonvenigis min tie.
Amikecoj
Jacques Damoy
?
Peter Bolwell
Jacques DAMOY